Συντάκτης: kistakista

Την Τετάρτη 02/03 στις 19.00 ΑΥΣΤΗΡΑ, στο Xanadu, καλείται έκτακτη
συνάντηση για συζητηση ιδεών άμεσης παρέμβασης αλληλεγγύης στους
απεργούς πείνας. 

Κατά τη διάρκεια της σημερινής 3ωρης στάσης εργασίας- κατάληψης του Δημαρχείου Ξάνθης από τους διαμαρτυρόμενους δημοτικούς υπαλλήλους, πραγματοποιήθηκε ακόμα μια παρέμβαση συμπαράστασης στον αγώνα των 300 μεταναστών απεργών πείνας, από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους Μετανάστες. Οι αγωνιζόμενοι υπάλληλοι του δήμου έδειξαν έμπρακτα ότι η αλληλεγγύη είναι το όπλο όλων μας. Ακολουθεί δελτίο τύπου.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σήμερα 22/02/2011

μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους Μετανάστες και μεμονωμένα αλληλέγγυα άτομα από την πόλη της Ξάνθης, πραγματοποιούμε ακόμα μια δράση έμπρακτης αλληλεγγύης στην πανελλαδική απεργία πείνας των 300 εργατών μεταναστών που  διανύει την 29η μέρα, με αποτέλεσμα πλέον η ίδια τους η ζωή να βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.
Γι’ αυτό παρεμβαίνουμε με τη φυσική μας παρουσία στο ήδη κατειλημμένο από δημοτικούς υπαλλήλους Δημαρχείο της πόλης μας και στέλνουμε με μορφή φαξ το κείμενο της συνέλευσης των απεργών μεταναστών και το κείμενο της χθεσινής τους ανακοίνωσης, στα εξής Υπουργεία: Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης- Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης- Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης- Προστασίας του Πολίτη-  Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (εφημερίδες, τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της Θράκης).

* Ο ΑΓΩΝΑΣ  ΤΩΝ  ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ!

* Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

* Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

https://venna.espivblogs.net/

Κείμενο Απεργών Μεταναστών, Ιανουάριος 2011

Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.

Τον τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών. Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.

Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για έναν αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.

Ιανουάριος 2011
Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ 300 ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

Για μας νομιμοποίηση δεν είναι ένα γενικό και αόριστο σύνθημα. Δεν θέλουμε να ακούγονται προτάσεις ερήμην μας. Νομιμοποίηση για μας σημαίνει πολλά και συγκεκριμένα πράγματα. Μεταξύ άλλων, πρώτα και κύρια:

Την χορήγηση όπως δικαιούμαστε, κανονικής άδειας παραμονής και εργασίας στους 300 απεργούς πείνας, που με κίνδυνο της ζωής μας διεκδικούμε τα αυτονόητα για όλους.

Καθώς επίσης και:
–    Την αποσύνδεση των αδειών παραμονής από τα ένσημα.
–    Την επαναφορά σε καθεστώς νομιμότητας όλων όσων έχασαν τις
άδειές τους για το λόγο αυτό.
–   Την δικαίωση όλων όσων πήραν απόρριψη το 2005, αφού έγινε δεκτή
η κατάθεση φακέλου και υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν χιλιάδες ευρώ
ο καθένας.
–   Την θέσπιση μιας μόνιμης και ανοιχτής διαδικασίας
πλήρους  νομιμοποίησης που θα εξετάζει σε διαρκή βάση τα αιτήματα.
–    Την εγκατάλειψη κάθε σκέψης ποινικοποίησης των συντρόφων
μας αλληλέγγυων, που μας συμπαραστέκονται και καλούνται ως
ύποπτοι αξιόποινων πράξεων από τις αρχές.

Και άλλα πολλά…

Όποιος στα σοβαρά θέλει να ασχοληθεί με την απεργία μας και να αποτρέψει μια μαζική ανθρωπιστική καταστροφή στην Ελλάδα,  θα πρέπει να έρθει επίσημα και απευθείας σε επαφή μαζί μας και η όποια συζήτηση να περιστραφεί στην ικανοποίηση των παραπάνω.
Κάθε άνθρωπος αξίζει αξιοπρεπή ζωή και εργασία
Η απεργία πείνας θα νικήσει

Αθήνα-Θεσσαλονίκη
21-2-2011  /  28η μέρα απεργία πείνας
Οι 300 απεργοί πείνας

(άλλη μια αφίσσα, σε δυο παραλλαγές)

“Α! ΟΤΑΝ ΕΚΤΙΖΑΝ ΤΑ ΤΕΙΧΗ, ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΕΞΩ!” Κ.Π ΚΑΒΑΦΗΣ

«Δεν είμαστε αυτό που παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ, οι καημένοι, οι πάμφτωχοι, χωρίς σπίτι, δουλειά και ρούχα μετανάστες κλπ. Και σπίτια έχουμε και συγγενείς και δουλειές στις πόλεις που αφήσαμε πίσω μας. Δεν ψάχναμε κατάλυμα εδώ στην Αθήνα αλλά ήρθαμε για να παλέψουμε (όσο αντέξει ο οργανισμός μας) για τη νομιμοποίηση μας, τα δικαιώματά μας και για αξιοπρεπείς όρους ζωής…» απόσπασμα από την συνέλευση απεργών πείνας στην κατάληψη νομικής.

Το τελευταίο διάστημα, όπως έχει γίνει αντιληπτό, γιγαντώθηκε το ενδιαφέρον πάνω σε ζητήματα που αφορούν τους μετανάστες. Πριν λίγες, μόλις, ημέρες , υπήρξε δυναμική παρέμβαση και κινητοποίηση από μεριάς μεταναστών, προκειμένου να διασφαλίσουν τα δικαιώματα και την επιβίωση τους. Το θέμα μπήκε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας για τα Μέσα Ενημέρωσης, έγινε “κόκκινo πανί” για μερίδα πολιτικών φορέων και έδωσε το “πράσινο φως” σε συγκεκριμένους κύκλους, να εκφράσουν τις… ιδιαίτερες ευαισθησίες τους απέναντι στους μετανάστες. Μέσα σε αυτήν την αρένα που στήθηκε, η συζήτηση, φυσικά, αποπροσανατολίστηκε. Τα δίκαια αιτήματα για το άσυλο θάφτηκαν, οι φωνές για ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα πνίγηκαν και εκείνο που περίσσεψε ήταν η περιφρόνηση…

Άπαντες, εντός της αρένας, κατέβαλλαν μεγάλη προσπάθεια να στρέψουν την κουβέντα στο άλλο, το πανεπιστημιακό άσυλο, στη λειτουργία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και σε άλλα ζητήματα, πολύ μακριά από την ουσία της διαμαρτυρίας εκείνων που αναγκάστηκαν να καταλύσουν εντός της Νομικής για να υποχρεώσουν ένα σκληρό σύστημα που τους αγνοεί επιδεικτικά, να τους ρίξει, επιτέλους, μια ματιά…

…ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΚΥΛΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ… Στη δικιά μας πόλη, ήρθε το ζήτημα του “φράχτη”, να απασχολήσει την καθημερινότητα μας. Βέβαια, ο “φράχτης” δεν ήταν κεραυνός εν’ αιθρία. Ήρθε απλά να ενισχύσει την υποκριτική μεταναστευτική πολιτική που ακολουθείται στην Ελλάδα, με τις κρυφές ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς λέμε ότι η συγκεκριμένη πολιτική βαθαίνει το πρόβλημα παρά το λύνει. Δημιουργεί ζώνες και ανθρώπους δύο ταχυτήτων, αφού η πλειοψηφία των μεταναστών και προσφύγων, ακόμα και αυτών δεύτερης και τρίτης γενιάς, δεν απολαμβάνουν ισότιμη πρόσβαση σε ευαίσθητες κοινωνικές λειτουργίες, όπως είναι η Παιδεία, η Πρόνοια, η Υγεία. Πρόκειται για ανθρώπους “σκιές”.

Η συγκεκριμένη, ελεγχόμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση μεταναστευτική πολιτική, ορίζει την Ελλάδα ως πρώτη χώρα υποδοχής σε ευρωπαϊκό έδαφος , ρόλος που ούτως η άλλως της ανήκει γεωγραφικά. Σύμφωνα με τη συνθήκη του “Δουβλίνου ΙΙ”, η Ελλάδα καθίσταται μοναδική αρμόδια για τη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων των μεταναστών, που πατάν το πόδι τους σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και αυτό, ενώ είναι γνωστή η δυσκαμψία του ελληνικού κράτους στην διεκπεραίωση ζητημάτων όπως το άσυλο. Από το σύνολο των αιτήσεων ασύλου που έχουν υποβληθεί, κάτω από το 1% έχει εγκριθεί. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις ανανεώσεις αδειών παραμονής, αφού όλο και περισσότερο σφίγγει ο κλοιός για την επανέκδοση τους. Μέσα στο ασφυκτικό αυτό κλίμα, παρατηρείται η γιγάντωση ενός ιδιότυπου ρατσισμού, μεταξύ Ευρωπαίων και μεταναστών. Οι πρώτοι τρέμουν στην ιδέα ότι κάποιοι εισβάλλουν στην ευημερία τους. Οι δεύτεροι αναζητούν μία θέση στην ευημερία της Δύσης.

Εμείς σαν ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ, καταρχήν συντασσόμαστε με τη λογική που λέει ότι και ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός, πέρα από αυτόν του ρατσισμού, του εθνικισμού, της ξενοφοβίας, της μιζέριας και της εξαθλίωσης. Η δικιά μας άποψη στο ζήτημα του “ φράχτη” είναι ξεκάθαρη: Το πρόβλημα δε λύνεται με “φράχτες” και καταστολή. Ο “φράχτης” και η θωράκιση απέναντι στους μετανάστες δεν μας σώζει από την εργασιακή ανασφάλεια, από το φόβο της τρομοκρατίας, από την ανησυχία μας για ανίσχυρη δημοκρατία. Δεν μας βελτιώνει την ζωή, δεν μας προφυλάσσει από τραπεζίτες, από Δ.Ν.Τ., από πολυεθνικές. Δεν μας αυξάνει τους μισθούς και δεν σώζει τα ασφαλιστικά ταμεία. Εξάλλου, ο “φράχτης” δεν καταλύει τα καθεστώτα που διώκουν ανθρώπους, δεν σταματά τους πολέμους στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, δεν ανακόπτει τα φυσικά φαινόμενα που οδηγούν στη φυγή πληθυσμούς ολόκληρους. Ο “φράχτης” δεν θα αποδώσει στους μετανάστες και πρόσφυγες τα απαραίτητα έγγραφα για να ταξιδέψουν, δεν τους προφυλάσσει από τους “μεσάζοντες” και τους νταβατζήδες που τους διακινούν, δεν τους εξασφαλίζει τη ΖΩΗ.

Ας δούμε τι έγινε στην Ισπανία. Το κύμα των μεταναστών δεν αναχαιτίστηκε, αλλά βρήκε άλλα περάσματα. Σε πολλές περιπτώσεις το “αντίτιμο” πολλαπλασιάστηκε, οι διακινητές οργανώθηκαν σε ανώτερο επίπεδο και η διαπλοκή γιγαντώθηκε. Επιπλέον, ο “φράχτης” στην Ισπανία πήρε και χαρακτηριστικά “γκιλοτίνας”. Πολλοί μετανάστες στην απεγνωσμένη προσπάθειά τους να τον περάσουν βρήκαν το θάνατο. Ο αριθμός των χαμένων ψυχών σημειώνει τρομακτική άνοδο. Και στο Μεξικό όμως, όπου ο “φράχτης” κατασκευάστηκε για να “χτυπήσει” την εμπορία όπλων και ναρκωτικών, όχι μόνο δεν είχε αποτελέσματα, αλλά προκάλεσε την καλύτερη οργάνωση του συγκεκριμένου εμπορίου, το οποίο είναι γνωστό ότι αποδίδει τα υψηλότερα ποσοστά κέρδους. Στο Ισραήλ, το “τείχος” των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, συρρίκνωσε τον λαό των Παλαιστινίων και τους καταδίκασε σε διαρκή πόλεμο για την αναγνώριση της γης τους. Τέλος, το “τείχος” του Βερολίνου μπορεί να έπεσε, σίγουρα όμως το τέλος της ιστορίας δεν έχει έρθει, όπως διατείνονταν μερικοί τον καιρό εκείνο, 22 χρόνια πριν. Η “ιστορία” συνεχίζει να γεννά ορδές καταπιεσμένων, κομμάτι των οποίων είναι και οι μετανάστες και πρόσφυγες.

…ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΥΣ… Αυτό το δίπολο μάλλον έχει την σημασία του. Προκειμένου τα νέα μνημόνια και τα νέα μέτρα στους μισθούς, στις συντάξεις, στην παιδεία, σε όλους σχεδόν τους τομείς, να βρουν λιγότερη αντίσταση και να παγιωθούν χωρίς εκπτώσεις, είναι βολικό να συντηρούνται τα ιδεολογήματα περί τρομοκρατίας των μεταναστών, περί εγκληματικότητας και άλλων δεινών.

Από την άλλη, είναι πολύ σημαντικό να δούμε και τον πραγματικό εχθρό, αυτόν που κρύβεται πίσω από ότι στριμώχνει τη ζωή και την καθημερινότητά μας. Το “κόλπο” είναι να μην βρεθούν ποτέ κοντά οι ιθαγενείς με τους εισβολείς. Επ’ ουδενί δεν πρέπει να ενοποιηθούν οι δύο αυτοί “κόσμοι”. Η σύμπραξή τους θα μπορούσε να ισχυροποιήσει κοινές στοχεύσεις, όπως η κατάργηση κάθε μορφής εκμετάλλευσης και η καλύτερη ποιότητα ζωής, η δημιουργία γεφυρών που καταργούν τα τείχη… σε πολιτισμό και κουλτούρα.

Ας μην ξεχνάμε ότι τα σύνορα είναι ανοιχτά για τις μεγάλες εταιρίες και το κεφάλαιο, ώστε να ανεβάζουν τα κέρδη απομυζώντας τις δικές μας ζωές. Τα σύνορα είναι ανοιχτά για να μετεγκαθίστανται τα εργοστάσια σε άλλες περιοχές, ενσωματώνοντας πλήρως τη λογική της λιτότητας που επιβάλλει η ΕΕ. Όλα αυτά βέβαια, κατοχυρωμένα και με συνθήκες (Μπολκεστάιν, Μάαστριχτ), που θωρακίζουν τα δικαιώματα αυτών που επωφελούνται. Στην αντίπερα όχθη όμως, κάποιες άλλες συνθήκες (Σέγκεν, Δουβλίνο ΙΙ) ρίχνουν στο απόσπασμα τους εργαζόμενους και τους πολίτες ΟΛΩΝ των χωρών, φθηναίνουν περισσότερο την εργατική τους δύναμη.

Εμείς σαν νέοι, εργαζόμενοι, μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές, άνεργοι, ελεύθεροι επαγγελματίες της πόλης, περιμένουμε και απαιτούμε να δούμε άλλες κατασκευές (αρχιτεκτονικές, πολιτιστικές, ιστορικές, αγροτικές), που θα αναβαθμίζουν τον τόπο και θα προσφέρουν κάτι αξιοποιήσιμο. Δεν ανεχόμαστε να αφήσουμε κληρονομιά το “φράχτη της ντροπής” και άψυχα σώματα, από τη μία ή την άλλη πλευρά.

Ο Έβρος έχει ανάγκη από άλλους “φράχτες”. Έχει ανάγκη από “φράχτες” και αναχώματα που θα αποτρέπουν τις πλημμύρες σε χωριά και αγροτικές καλλιέργειες. Έχει ανάγκη από “φράχτες” που θα παροπλίσουν το παραεμπόριο, το λαθρεμπόριο ναρκωτικών και τη σωματεμπορία.

Οι “φράχτες” όμως που ζητά ο λαϊκός παράγοντας, αφήνει αδιάφορη την εξουσία, εάν δεν της προκαλεί αποστροφή λόγω απειλής.

Τι μας απομένει άλλο, από το να αναδείξουμε με κάθε τρόπο τη δική μας βούληση και να την αποσυνδέσουμε από… Θεούς και Δαίμονες.

Η Ανοιχτή Συνέλευση Ορεστιάδας προσδοκά να προβληματίσει και να συσπειρώσει κόσμο σε αυτήν την λογική. Ας πάψουμε να αλληθωρίζουμε μπροστά στα προβλήματα αυτά, στα δικά μας προβλήματα…

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

Άλλη μια παρέμβαση – η δεύτερη για σήμερα – πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό αμφιθέατρο σε βραδινή συναυλία του Βασίλη Λέκκα (καλλιτέχνη ο οποίος έχει δηλώσει αλληλέγγυος στον αγώνα των 300)  για την ενίσχυση  του γηροκομείου  Ξάνθης .

Διαβάστηκε το αρχικό κείμενο των μεταναστών απεργών πείνας.
Πολύ θετική ανταπόκριση απο το κοινό.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σήμερα 20/02/2011, μέλη πρωτοβουλιών – συλλογικοτήτων από διάφορες πόλεις της Ανατολ. Μακεδονίας και Θράκης πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην εναρκτήρια συναυλία του καρναβαλιού στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Ξάνθης.
Η παρέμβαση έγινε με σκοπό την ενημέρωση για την πανελλαδική απεργία πείνας των 300 εργατών μεταναστών που  διανύει την 27η  ημέρα, με αποτέλεσμα πλέον η ίδια τους η ζωή να βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Διαβάστηκε το κείμενο της συνέλευσης των απεργών πείνας και το κοινό πληροφορήθηκε για την πορεία του αγώνα τους.
Η δράση μας αυτή εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο κινητοποιήσεων ένδειξης έμπρακτης αλληλεγγύης και συμπαράστασης, που λαμβάουν χώρα σην Ξάνθη και στις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Ήδη πλήθος   σωματείων, συλλογικοτήτων, φορέων, αλλά και μεμομωμένων ατόμων έχει εκφράσει την συμπαράστασή του στον δίκαιο αγώνα των μεταναστών για ”ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με όλους τους εργαζόμενους και εργαζόμενες”.

• Ο ΑΓΩΝΑΣ  ΤΩΝ  ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ.

• Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ.

• Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ.

(μια αφίσσα, σε 2 παραλλαγές)

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου,
23η μέρα απεργίας πείνας

Λίγο μετά τις 23:00 ένας ακόμη από τους 50 μετανάστες-απεργούς πείνας
που στεγάζονται στον 7ο όροφο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης
παρουσίασε λιποθυμικό επεισόδιο και μεταφέρθηκε στο Εφημερεύον
Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος».

Ομάδα Τύπου της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης στους απεργούς πείνας

allilmap.wordpress.com

…is what is written on the banners of 300 immigrants who are on a hunger strike in Athens and Salonika, since January 25, claiming the legalization of all immigrants and the consolidation of equal and social rights. This mass hunger strike consists a desperate, but also determined answer to the choices, the attitude and the practices on the authority’s as well as the society’s part, against immigrants.

The so far practiced Greek immigration politics has shown a series of laws and measures, which are in fridge of human rights and contribute to the distinction of working hands.

Concisely:

• Armed repulsion chasing of uniformed against debased people, in land and water boarders, ports and transference stations,
• Keeping new coming immigrants in modern concentration camps, where full police arbitrariness, cold , fear, illnesses, dirt, crush and ignorance preponderate,
• Thousands of unexamined asylum applications,
• Wild pogroms and ‘cleaning’ operations, including beating, prosecutions and deportations,
• Xenophobic and racist propaganda of media, aiming at the public opinion guidance,
• Huge, as well as unspecified, number of murdered immigrants from ‘accidental detonations’, ‘unspecified conditions’, ‘pathological causes’, ‘inexplicable suicides’, ‘land mines in Ebro’, ‘droughts in Aegean Sea’ , ‘industrial accidents’, ‘mighty and armed locals’.

The present government intentions are…is what is written on the banners of 300 immigrants who are on a hunger strike in Athens and Salonika, since January 25, claiming the legalization of all immigrants and the consolidation of equal and social rights. This mass hunger strike consists a desperate, but also determined answer to the choices, the attitude and the practices on the authority’s as well as the society’s part, against immigrants.

The so far practiced Greek immigration politics has shown a series of laws and measures, which are in fridge of human rights and contribute to the distinction of working hands.

Concisely:

Armed repulsion chasing of uniformed against debased people, in land and water boarders, ports and transfere the following: ‘Only the legal immigrants will stay in Greece’ (pure and simple derision, as the amount of impetration concerning refuge applicants in Greece is just 1 %!). ‘The boarder security is a matter of national dominance’ (Papoutsis’ declaration in the parliament during the discussion of the bill for the new regime of asylum supply). The differentiation of workers in Greeks and foreigners with –so to say- different goods, contributes to the disorientation of the working class from its real enemy; the system.

The recent action of the pan European, pan armed and hypermodern boarder security, Frontex, in S.E Aegean Sea and the Greek Turkish land boarders, as well as the proclamation for the creation of a fence in Ebro, have in view the materialization of all these political intentions.

The majority of Greek society seems to consent with the legislative and executive commands against the immigrants, as the government ,the political mouthpieces and the media ‘parrots’ present them. Commands that not only contrast the common sense, but also undermine the human dignity.

The unjudicial acceptance and use of the terms-senses ‘illegal’ and ‘smuggled’ immigrants, concerning the people who don’t have credentials, not only verify the former ascertainment , but also undermine the social consciousness, disguise, preserve and turn the social hypocrisy into idealism.

The people who travel from the depths of east and south, that is the depths of poverty, war, dictatorships, hunger, come to the north and the west of ‘higher subsistence level’; the west of ‘respect of human rights’ for a better life. Even if the south itself and the west itself are the culprits of the mainstream situation in their countries.

The majority of Greek society has forgotten its own, not so distant, history of immigration. Recognizing the differentiations of the immigration phenomena , in the way they are fixed from the social and historical conditions of past and present, we ought to, non the less, show off that this history of Greek immigration has been hushed from the school books; it is not shown on TV; it has fallen asleep under the collective unconscious of Albano phobia and Islam phobia; it takes revenge for its luck in the modern slave market of Manolada; it consists a notoriety for the hot headed that scrape along Attiki Square and Igoumenitsa; it accomplishes its moral duty through church commons; it pays off the political duty with symbolic concerts and humanitarian proclamations.

If –taking as possible the validity and credibility of the recent polls- we believe that the social acquiescence for the creation of the fence in Ebro has been assured; if we see the immigrants, the most weak in the social pyramid, as financial competitors in the sphere of capital crisis; if the police state boasts our democracy; if we find rest to the fascists for the comedown of our debased neighborhood, by the political factors that we chose; if we put the struggles for the dismantlement of the Berlin and Israel Walls to the shelve of our political archive; if we boast for our academic society that prizes the extreme right chauvinist educators; if we abide Nazi greetings in our borough councils; if our social and class struggle is confined in claiming rights only for the syndicalistic and political horizontals, then there is only one feeling that we will be carrying to our graves and we will bequeath to our children as well: SHAME. Individual, collective, national, European, social, cultural; no matter how we classify it, it won’t stop being shame. The only way to wash out this shame is by at long last listening to the immigrants’ voice, by learning their rights and by fighting with them.

• RESPECT AND SOLIDARITY TO THE STRUGGLE OF 300 HUNGER STRIKERS

• CANCELLATION OF PLAN FOR THE CREATION OF FENCE IN EBRO

• REPEAL OF FRONTEX

• CLOSURE OF MODERN CONCENTRATION CAMPS

• OPENING OF BOARDERS FOR ALL THE PEOPLE WHO NEED DISPLACEMENT.

• FACTUAL SOLIDARITY TO ALL IMMIGRANTS

INITIATIVE SOLIDARITY TO THE IMMIGRANTS (XANTHI-ISKETCHE), 27-1-11

venna.espivblogs.net