Μάης του 2011, εβδομάδα 2η
Στιγμές-σκηνές που θα ήθελες να ξεχάσεις, μια καθημερινότητα που πας να συνηθίσεις, σημειώσεις
ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
Νύχτα, Δευτέρα προς Τρίτη, 10 Μάη, 5 π.μ., στις “δύσκολες” γειτονιέςτης Αθήνας: o Μανώλης Καντάρης, καθώς ετοιμαζόταν να συνοδεύσει την ετοιμόγεννη γυναίκα του στο μαιευτήριο, δολοφονείται με μαχαιριές από αγνώστους, πιθανόν τρεις, για να του πάρουν μια βιντεοκάμερα που κρατούσε.Στις δύσκολες γειτονιές του κέντρου. Στο υποβαθμισμένο κέντρο της Αθήνας. Αυτό, όπου η κοινωνία των πλουσίων και φτωχών, στην οποία ζούμε, δημιούργησε, δημιουργεί και θα συνεχίσει -όσο υπάρχει- να δημιουργεί “γκέτο”, ανθρώπινες χωματερές, όπου προσπαθεί να κρύψει την εξαθλίωση των πολλών. Σ’ έναν κόσμο όπου το κέρδος επιβάλλεται στην κοινωνία, η ολοένα αυξανόμενη φτώχεια και η απουσία κοινωνικής αλληλεγγύης, οδηγούν στην εξαθλίωση, στην απώλεια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στην υποτίμηση ως την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής. Το έγκλημα αυτό δίνει την αφορμή για να βγουν στους δρόμους, με τα καδρόνια και τα μαχαίρια στα χέρια, χωρίς κανένα σεβασμό στη μνήμη και την οικογένεια του νεκρού, αυτοί που εδώ και χρόνια ονειρεύονταν και προετοίμαζαν “κρυστάλιννες νύχτες” και εκκαθαρίσεις αυτών που θεωρούν ξένους.
Μεσημέρι, Τετάρτη 11 Μάη, στο τέλος μιας απεργιακής πορείας, οδός Πανεπιστημίου: Μανιασμένη επίθεση των ΜΑΤ, με υπέρμετρη και αδικαιολόγητη βία, στόχος το να εκφοβίσουν αυτούς που συνεχίζουν να διαμαρτύρονται, χωρίς να νοιάζονται αν θα σκοτώσουν. Ξύλο και νέου τύπου χημικά στους διαδηλωτές. Ο Γιάννης Καυκάς μεταφέρεται στο νοσοκομείο βαριά τραυματισμένος, χειρουργείται εσπευσμένα. Ως σήμερα παλεύει για τη ζωή.
Στα “ψιλά”: Από τα χτυπήματα των ΜΑΤ στην πορεία και των φασιστών κατά τη διάρκεια των καθημερινών πογκρόμ, δεκάδες στα νοσοκομεία. Καθημερινές επιθέσεις σε δρόμους, σε πλατείες, μαγαζιά μεταναστών, καταλήψεις, χώρους που στεγάζουν πρωτοβουλίες και προσπάθειες για την αλλαγή του υπάρχοντος. Μια επίθεση στο Α.Τ. Εξαρχείων, δίπλα στην λαϊκή, έκρηξη μιας μηχανής, τραυματισμός 3 ατόμων, ένας ως σήμερα παλεύει για την ζωή. Eνας 21χρονος μετανάστης από το Μπαγκλαντές, ένας “ξένος” χωρίς όνομα, δολοφονείται με μαχαιριές, από αγνώστους που μιλούσαν ελληνικά. (Ακόμα κι αν δεν ξέρουμε με απόλυτη βεβαιότητα ποιοι και γιατί τον σκότωσαν, είμαστε ωστόσο σίγουροι ότι αν δεν είχε συμβεί τις μέρες που οι φασίστες έχουν εξαπολύσει ένα ανελέητο ανθρωποκυνηγητό στους δρόμους της Αθήνας, δεν θα είχαμε ακούσει τίποτα γι’ αυτό).
Ανάμεσα σ’ όλα αυτά δεν μπορούμε να δούμε και να δεχτούμε καμία εξήγηση τύπου “έγκλημα και τιμωρία”. Η σύνδεση ανάμεσα τους δεν μπορεί να είναι άλλη από την αντιμετώπιση των ζωών μας σαν ζωές χωρίς ιδιαίτερη αξία, είναι η προσπάθεια από κάθε είδους εξουσίες, παραεξουσίες, εξουσιαστές και πρωτοπορίες να μας δείξουν ότι στον πόλεμο είμαστε αναλώσιμοι. Εδώ όμως δεν έχουμε έναν πόλεμο συμμοριών, δυο άκρων που συγκρούονται, όπως με επιμονή παρουσιάζουν οι εφημερίδες και οι τηλεοράσεις. Έχουμε έναν πόλεμο που έχουν κηρύξει οι λίγοι στους πολλούς, αυτοί που θεωρούν εαυτούς ισχυρούς σ’ αυτούς που θεωρούν αδύναμους, σ’ αυτούς που τους θέλουν φοβισμένους, υποταγμένους. Είναι ένας πόλεμος για το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας μας, όπου οφείλουμε να απαντήσουμε με όπλα τη συλλογική αντίσταση και την αλληλεγγύη. Στους κοινωνικούς αγώνες δεν χωράν άκαιρες, άστοχες και ανεύθυνες ενέργειες, πρακτικές τυφλών κτυπημάτων και λογικές παράπλευρων απωλειών αφού δεν στρέφονται ενάντια στον κοινό μας εχθρό αλλά στα ίδια τα μέλη της κοινωνίας.
Δεν αποτελεί ιστορική πρωτοτυπία κοινωνίες σε οικονομική και κοινωνική κρίση να κατευθύνονται προς τον φασισμό: Τα δύο μεγάλα όπλα της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας, του κράτουςκαι του καπιταλισμού, είναι ο εκφοβισμός αυτών που αντιστέκονται και η εφαρμογή του “διαίρει και βασίλευε”. Οι φασίστες είναι οι καλύτεροι στρατιώτες τους, τα πιόνια τους.
Είναι ντροπή, συνενοχή, το να κοιτάμε αμέτοχοι και βουβοί τους φασίστες να εξαπολύουν φονικά πογκρόμ, να επιτίθενται σ’ όλους αυτούς που θεωρούν ξένους, εχθρούς, κατώτερους.
Είναι ντροπή, συνενοχή, το να μην αντισταθούμε…
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους μετανάστες (Ξάνθη)
venna.espivblogs.net
venna@espiv.net
(κείμενο που μοιράστηκε σήμερα, 17 Μάη 2011, στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης)